การก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านภาษา: กรณีศึกษาการแปลคำซ้อน 4 คำ ในนวนิยายเรื่อง “หญิงคนชั่ว” ของ ก.สุรางคนางค์ ฉบับแปลภาษาจีน

Abstract

          งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านการแปลคำซ้อน 4 คำในนวนิยายเรื่อง “หญิงคนชั่ว” ฉบับภาษาจีน ผลการศึกษาพบว่า ผู้แปลการก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่น 4 รูปแบบ ได้แก่ 1) การละความโดยไม่แปล คือผู้แปลละความโดยไม่ได้แปลให้ถูกต้องตามต้นฉบับภาษาไทย 2) การแปลคำที่มีความงามของภาษาไม่เท่ากับต้นฉบับ คือผู้แปลใช้คำหรือวลีธรรมดา ระดับสูงต่ำของภาษาไม่เท่ากับต้นฉบับภาษาไทย 3) การแปลคำที่ความหมายคลาดเคลื่อนไปจากต้นฉบับ คือผู้แปลใช้คำที่มีความหมายคลาดเคลื่อนไปจากต้นฉบับภาษาไทย 4) การแปลคำที่ขาดอรรถรสทางวรรณศิลป์ คือผู้แปลไม่สามารถใช้ภาษาเพื่อสื่อความหมายและอรรถรสทางวรรณศิลป์ได้ เนื่องจากขาดความเข้าใจบริบททางสังคมและวัฒนธรรมไทย ทั้งนี้ ผู้วิจัยพบว่าสาเหตุที่ทำให้ผู้แปลก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านการแปลคำซ้อน 4 คำนั้น เนื่องจากผู้แปลไม่ได้คำนึงถึงโครงสร้างของคำซ้อน 4 คำและตีความต้นฉบับไม่ครบถ้วน รวมถึงไม่ได้ทำความเข้าใจบริบททางสังคมและวัฒนธรรม