การประเมินความชื้นในดินในป่าธรรมชาติจากภาพถ่ายดาวเทียม Sentinel-2 กรณีศึกษา: เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดอยผาเมือง

Abstract

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความชื้นในดินจากข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียม Sentinel-2 ในพื้นที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดอยผาเมือง จังหวัดลำปางและลำพูน โดยใช้แพลตฟอร์ม Google Earth Engine ในการเข้าถึงข้อมูลภาพถ่ายดาวเทียมและประมวลเชิงพื้นที่บนระบบคลาวด์ การวิเคราะห์ค่าดัชนีความชื้นในดิน (NSMI) ด้วยข้อมูลดาวเทียม Sentinel-2 ช่วงคลื่นอินฟราเรดคลื่นสั้น (SWIR) แบนด์ 11 และ 12 ที่บันทึกภาพในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ มีนาคม และเมษายน พ.ศ.2564 มาคำนวณค่าดัชนีความชื้นในดินเพื่อกำหนดระดับความชื้นในดิน ผลการศึกษาพบว่า เดือนมีนาคมเป็นช่วงเวลาที่แห้งแล้งที่สุดของปี พ.ศ. 2564 มีพื้นที่ที่ไม่มีความชื้นในดิน (NSMI<0.24) คิดเป็นร้อยละ 41.33 พื้นที่ความชื้นในดินต่ำ (NSMI 0.24–0.3) คิดเป็นร้อยละ 33.66 พื้นที่ความชื้นในดินปานกลาง (0.3<NSMI≤0.4) คิดเป็นร้อยละ 24.91 และพื้นที่ความชื้นในดินสูง (NSMI>0.4) มีพื้นที่เพียงเล็กน้อยคิดเป็นร้อยละ 0.1 โดยในช่วงเวลาที่แล้งจัด พื้นที่ระดับความชื้นในดินปานกลางนี้ควรเป็นพื้นที่ที่เหมาะสำหรับจัดทำหรือฟื้นฟูแหล่งน้ำขนาดเล็กเพื่อให้สัตว์ป่ามีน้ำกินในระหว่างฤดูแล้ง