การเพิ่มความแม่นยำในการกระโดดฟาดลูกตะกร้อแบบตีลังกาโดยใช้เป้าฟาดของนักเรียนชายโรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปาง

Abstract

          การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและหาประสิทธิภาพของเป้าฟาด  ตามเกณฑ์ประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบความแม่นยำในการกระโดดฟาดลูกตะกร้อแบบตีลังกา ระหว่างก่อนและหลังฝึกโดยใช้เป้าฟาดของนักเรียนโรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปาง และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อเป้าฟาดและการฝึกโดยใช้เป้าฟาด ซึ่งเป็นการศึกษากึ่งทดลองโดยการทดลองกลุ่มเดียว คือ นักเรียนชายชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 - 6 โรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปางที่เรียนวิชากีฬาเพื่อความเป็นเลิศ กีฬา เซปักตะกร้อ ตำแหน่งตัวทำ ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2565 จำนวน 18 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) เป้าฟาด 2) คู่มือการใช้เป้าฟาด 3) แบบทดสอบภาคปฏิบัติความแม่นยำในการกระโดดฟาดลูกตะกร้อแบบตีลังกาโดยใช้เป้าฟาด และ 4) แบบประเมินความพึงพอใจของนักเรียน ที่มีต่อเป้าฟาดและการฝึกโดยใช้เป้าฟาด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติหาประสิทธิภาพ E₁/E_{2
          ผลการวิจัยพบว่า 1) เป้าฟาดที่สร้างขึ้นมีประสิทธิภาพ (E1/E2) เฉลี่ยเท่ากับ 81.46/83.90 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด คือ 80/80 2) ความแม่นยำในการกระโดดฟาดลูกตะกร้อแบบตีลังกาโดยใช้เป้าฟาดของนักเรียนโรงเรียนกีฬาจังหวัดลำปาง หลังการฝึกมีค่าสูงกว่าก่อนการฝึก และ 3) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อเป้าฟาด และการฝึกโดยใช้เป้าฟาด โดยภาพรวมและรายข้ออยู่ในระดับมากที่สุด}