ภาพตัวแทนประเพณีวัฒนธรรมไทยในแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีน

Abstract

          เนื่องจากแบบเรียนภาษาไทยในประเทศจีนเป็นแบบเรียนที่แต่งขึ้นโดยชาวจีน ซึ่งไม่ใช่เจ้าของภาษาและวัฒนธรรมไทย ดังนั้นในการนำเสนอเรื่องประเพณีวัฒนธรรมจึงเป็นการเลือกบางแง่มุมให้แด่นชัดขึ้นมาจนเป็นภาพเหมารวมทั้งหมด อาจก่อให้เกิดปัญหาสำหรับผู้เรียนชาวจีนเมื่อนำความรู้มาปฏิบัติ ด้วยเหตุนี้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์มุ่งศึกษาภาพตัวแทนของประเพณีวัฒนธรรมไทยที่สื่อผ่านกลวิธีทางภาษาในแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีน และศึกษาวิถีปฏิบัติทางวาทกรรมและวิถีปฏิบัติทางสังคมวัฒนธรรมของวาทกรรมในแบบเรียนภาษาไทย ทั้งนี้ ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากแบบเรียนภาษาไทยของประเทศจีนจำนวน 8 เล่ม โดยวิเคราะห์วาทกรรมผ่านมิติตัวบท วิถีปฏิบัติทางวาทกรรมและวัฒนธรรม และวิถีปฏิบัติทางสังคมตามกรอบมิติทั้งสามของวาทกรรมที่แฟร์คลัฟได้เสนอไว้

          ผลการวิจัยพบว่า การสื่อภาพตัวแทนของประเพณีวัฒนธรรมในแบบเรียนภาษาไทยของจีนนั้นมีการใช้กลวิธีทางภาษาที่หลากหลายทั้งในระดับการเลือกใช้คำศัพท์ และระดับการเรียบเรียงประโยค ซึ่งมีกลวิธีทางภาษาทั้งสิ้น 7 กลวิธี ได้แก่ การปรากฏร่วมกันของคำศัพท์ การใช้รูปประโยคคำสั่ง การอ้างถึง การแสดงทัศนภาวะ การใช้เสียงภายในตัวบท และการกำหนดกรอบการตีความ นอกจากนี้ ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างวาทกรรมแบบเรียน ได้แก่ สถานการณ์การส่งเสริมการเรียนการสอนภาษาจีน สถานการณ์กระแสการท่องเที่ยว และแนวคิดความรักชาติของสังคมจีน จึงแสดงให้เห็นว่า วัฒนธรรมประเพณีที่ปรากฏในแบบเรียนภาษาไทยของจีนนั้นเป็นเพียงแค่การประกอบสร้างและการผลิตซ้ำอย่างหนึ่งที่ผู้เขียนเลือกนำเสนอแก่ผู้เรียน