กลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของแรงงานนอกระบบ: กรณีศึกษา กลุ่มคนขับรถแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย

Abstract

          การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย 2) เพื่อสร้างกลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย เป็นการวิจัยแบบผสมที่ผู้วิจัยใช้วิธีวิจัยทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยศึกษาเอกสารสำคัญที่เกี่ยวข้อง ใช้แบบสอบถาม และการสนทนากลุ่ม ปัญหาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับรถแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย สภาพปัญหาที่พบมากที่สุดในกลุ่มของคนขับแท็กซี่ คือ ด้านการดำรงชีวิตของคนขับรถแท็กซี่พบว่า การบริโภคอาหารไม่ครบ 3 มื้อ ใช้ชีวิตไม่ถูกสุขลักษณะ รวมถึงมีที่อยู่อาศัยไม่มั่นคงปลอดภัย ด้านเศรษฐกิจ พบว่า ได้รับค่าตอบแทนไม่สอดคล้องกับภาวะเศรษฐกิจในปัจจุบัน ด้านความสัมพันธ์กับผู้อื่นคนขับรถแท็กซี่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในครอบครัว ชุมชน และด้านความเจริญก้าวหน้าและมั่งคงในอาชีพพบว่า คนขับรถแท็กซี่ไม่ได้รับความมั่นคงในอาชีพ และการช่วยเหลือสนับสนุนจากรัฐบาล นอกจากนี้การสร้างกลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย จากการวิเคราะห์ SWOT Analysis พบว่า ผลการประเมินกำหนดค่าเฉลี่ยสภาวะแวดล้อมศักยภาพการพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย ค่าเฉลี่ยสูงสุดอยู่ระหว่างจุดอ่อน กับ โอกาส แสดงให้เห็นว่าสภาวะแวดล้อมหรือสถานการณ์ของศักยภาพการพัฒนาคุณภาพชีวิตการทำงานของคนขับแท็กซี่ในจังหวัดเชียงราย ในขณะนี้อยู่ในสถานการณ์ สงสัยยังมีคำถาม (จุดอ่อน - โอกาส) จากผลการวิจัยอธิบายได้ว่าสถานการณ์ของคนขับแท็กซี่มีโอกาสเป็นข้อได้เปรียบด้านการแข่งขันอยู่หลายประการ แต่ติดขัดอยู่ตรงที่มีปัญหาอุปสรรคที่เป็นจุดอ่อนหลายอย่างเช่นกัน ดังนั้นทางออกคือกลยุทธ์การพลิกตัว เพื่อจัดการหรือแก้ไขจุดอ่อนภายในต่าง ๆ ให้พร้อมที่จะสามารถฉกฉวยโอกาสที่จะเข้ามาได้