การก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านภาษา กรณีศึกษาการแปลคำซ้อน 4 คำในนวนิยายเรื่อง “ข้างหลังภาพ” ของศรีบูรพาฉบับภาษาจีน

Abstract

บทความวิจัยเรื่องนี้มุ่งศึกษาการก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านการแปลคำซ้อน 4 คำในนวนิยาย
เรื่อง “ข้างหลังภาพ” ของศรีบูรพาฉบับภาษาจีน ผลการศึกษาพบว่า ผู้แปลก้าว “ไม่” ข้ามความเป็นอื่นด้านการแปลคำซ้อน 4 คำ มี 2 รูปแบบ คือ 1) การเลือกใช้คำที่ขาดอรรถรสทางวรรณศิลป์ และ 2) การแปลไม่ครบตามต้นฉบับ โดยสาเหตุที่ทำให้เกิดการเลือกใช้คำที่ขาดอรรถรสทางวรรณศิลป์และการแปลไม่ครบตามต้นฉบับ หรือไม่สามารถเลือกใช้บทแปลที่ตรงกับเจตนารมณ์ของศรีบูรพาคือ ผู้แปลไม่สามารถเลือกใช้ภาษาในการสื่อความหมายได้ดีเท่ากับต้นฉบับภาษาไทย เพราะการแปลถอดความในภาษาจีนที่เป็นคำซ้อน 4 คำ ผู้แปลใช้คำในระดับทั่วไปเท่านั้น ทำให้ผู้อ่านไม่สามารถจินตนาการและรับรู้ความหมายได้ตามต้นฉบับ ไม่ว่าจะเป็นการใช้คำคล้องจองเพื่อให้เกิดอารมณ์สะเทือนใจ หรือการเลือกใช้คำที่มีอรรถลักษณ์สื่อความหมายตามต้นฉบับ ดังนั้นฉบับแปลภาษาจีนจึงไม่สามารถสร้างจินตภาพที่เด่นชัด และสร้างความรู้สึกนึกคิด รวมถึงสื่ออารมณ์ให้กับผู้อ่านได้ตามจริง