การจัดสวัสดิการสังคมที่เป็นตัวเงินของภาครัฐ สำหรับแรงงานนอกระบบในประเทศไทย

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ อธิบายและให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการจัดสวัสดิการสังคมที่เป็นตัวเงินของภาครัฐสำหรับแรงงานนอกระบบในประเทศไทย ตามขอบเขตของสิทธิสวัสดิการสังคม
ในพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ.2533 ประกอบด้วย 7 ด้าน ได้แก่ คลอดบุตร สงเคราะห์บุตร ว่างงานหรือส่งเสริมอาชีพ เจ็บป่วย ทุพพลภาพ ชราภาพ และเสียชีวิต โดยจากการศึกษาพบว่าการจัดสวัสดิการสังคมที่เป็นตัวเงินของภาครัฐสำหรับแรงงานนอกระบบ ประกอบด้วย 2 รูปแบบ ได้แก่ การช่วยเหลือทางสังคมที่มีลักษณะเป็นการจัดสวัสดิการสังคมแบบเฉพาะเจาะจงกลุ่มเป้าหมาย และการประกันสังคมที่เป็นการจัดสวัสดิการให้แก่ตนเองที่รัฐเป็นผู้ร่วมสมทบ ซึ่งปัญหาของการจัดสวัสดิการสังคมที่เป็นตัวเงินของภาครัฐสำหรับแรงงานนอกระบบ คือ เป็นลักษณะของการจัดสวัสดิการสวัสดิการขาดการบูรณาการใน 4 ด้าน ได้แก่ ขาดการบูรณาการในด้านการนิยามความหมายของแรงงานนอกระบบ การบูรณาการด้านสิทธิประโยชน์ การบูรณาการด้านนโยบายและการบูรณาการด้านหน่วยงานนอกจากนั้นยังมีเงื่อนไขและข้อจำกัดบางประการทั้งในด้านของคุณลักษณะส่วนบุคคลของแรงงานนอกระบบ ลักษณะและสภาพแวดล้อมการทำงาน อันส่งผลต่อประสิทธิภาพ และคุณภาพของการจัดสวัสดิการสังคมที่เป็นตัวเงินของภาครัฐจัดแก่แรงงานนอกระบบในประเทศไทย