การวิเคราะห์เปรียบเทียบเรื่องสุนทรียศาสตร์ตามกรอบทฤษฎีอลังการศาสตร์ ทฤษฎีสุนทรียศาสตร์ของ ไอ เอ ริชาร์ดส์ และทฤษฎีประพันธศาสตร์ไทย ในกวีนิพนธ์รางวัลวรรณกรรมซีไรต์เรื่อง ในเวลา

Abstract

          บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบเรื่องสุนทรียศาสตร์ที่ปรากฏในกวีนิพนธ์รางวัลวรรณกรรมซีไรต์ เรื่อง “ในเวลา” ของ สุพรรณ ทองคล้อย โดยใช้แนวคิดทฤษฎี 3 แนวคิดทฤษฎี ได้แก่ ทฤษฎีอลังการศาสตร์ ทฤษฎีสุนทรียศาสตร์ของ ไอ เอ ริชาร์ดส์ (I.A. Richards) และทฤษฎีประพันธศาสตร์ไทย มาใช้ ในการศึกษาวิเคราะห์เพื่อให้เข้าใจถึงความมีสุนทรียภาพในด้านต่าง ๆ ของกวีนิพนธ์เรื่องนี้ว่า มีลักษณะใดที่กวีใช้ในการประพันธ์ และเหมาะสมกับทฤษฎีใดมากที่สุด ผลการศึกษา พบว่า สามารถใช้ทฤษฎีทั้ง 3 ทฤษฎีมาใช้ ในการวิเคราะห์ แต่ทฤษฎีที่เหมาะสมมากที่สุด คือ ทฤษฎีอลังการศาสตร์ เพราะสามารถทำให้เข้าใจในเรื่อง ของ เสียง คำ ความหมายต่าง ๆ และเนื่องจาก อลังการ คือ การใช้ถ้อยคำที่ไพเราะ และโวหารที่มีความหมายลึกซึ้ง จึงน่าจะเป็นส่วนสำคัญที่กวีมักจะใช้ในงานประพันธ์ของตน การใช้ภาษากวีนิพนธ์ที่ประกอบด้วยอลังการ จนต่างไปจากภาษาธรรมดา (อิงอร สุพันธุ์วณิช, 2547) ยิ่งแสดงให้เห็นว่า กวีนิพนธ์นี้แสดงให้เห็น ถึงความสามารถของกวีผู้ประพันธ์ว่า สามารถร้อยเรียงเรื่องราว
เป็นถ้อยคำภาษาที่สามารถใช้ทฤษฎีอลังการศาสตร์ได้อย่างเหมาะสมที่สุด