การสื่อสารแบบปากต่อปากผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์และความไว้วางใจ ที่มีผลต่อความตั้งใจท่องเที่ยวประเทศไทยในสถานการณ์โควิด-19 ของนักท่องเที่ยวชาวจีน

Abstract

          การค้นคว้าอิสระนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของการสื่อสารแบบปากต่อปากผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ความไว้วางใจและความตั้งใจท่องเที่ยวประเทศไทยในช่วงสถานการณ์โควิด-19 ของนักท่องเที่ยวชาวจีน และ (2) เพื่อศึกษาผลกระทบของการสื่อสารแบบปากต่อปากผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์และความไว้ใจที่มีต่อความตั้งใจท่องเที่ยวประเทศไทยในช่วงสถานการณ์โควิด-19 ของนักท่องเที่ยวชาวจีน กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มนักท่องเที่ยวชาวจีนทั้งชายและหญิงที่มีอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป และอาศัยอยู่ในเขตภาคเหนือของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน จำนวน 385 คน เครื่องมือ คือ แบบสอบถามแบบออนไลน์ โดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ (Multiple Regression Analysis) แบบ Enter

          ผลการศึกษาพบว่า (1) ในช่วงสถานการณ์โควิด-19 ระดับความคิดเห็นของการสื่อสารแบบปากต่อปากผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ความไว้วางใจ และความตั้งใจท่องเที่ยวประเทศไทยของนักท่องเที่ยวชาวจีนอยู่ในระดับมาก โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวจีนเห็นด้วยกับการตั้งโพสต์เพื่อสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับการท่องเที่ยวประเทศไทยผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์ และไว้วางใจในมาตรการควบคุมความปลอดภัยตามสถานที่ท่องเที่ยวต่าง ๆ ในประเทศไทย และ (2) การสื่อสารแบบปากต่อปากผ่านสื่ออิเล็กทรอนิกส์และความไว้วางใจมีผลกระทบต่อความตั้งใจในการมาท่องเที่ยวประเทศไทยในสถานการณ์โควิด-19 ของนักท่องเที่ยวชาวจีนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01