การเลือกตั้งกับความเป็นประชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2560

Abstract

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งวิเคราะห์การเลือกตั้งกับความเป็นประชาธิปไตยว่ามีความสัมพันธ์กันในฐานะที่ระบอบประชาธิปไตยเป็นรูปแบบการปกครองที่อำนาจสูงสุดเป็นของประชาชน และการเลือกตั้งเป็นกลไกในการแสดงเจตนารมณ์ของประชาชนในระบอบประชาธิปไตยแบบผู้แทนนอกจากนี้ผู้เขียนยังอาศัยรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 เป็นมุมมองในการวิเคราะห์ต่อระบบการเลือกตั้งของไทยในการวิเคราะห์ความพยายามเปลี่ยนผ่านจากการปกครองโดยคณะรักษาความสงบไปเป็นการปกครองในประชาธิปไตยโดยอาศัยรัฐธรรมนูญฉบับนี้ เป็นกลไกที่สำคัญพบว่า การเลือกตั้งเป็นกระบวนการหนึ่งในการปกครองไม่ว่าจะเป็นรูปแบบการปกครองใดก็ตามย่อมเกิดขึ้นได้เป็นการสร้างความชอบธรรมของผู้ปกครองในการปกครอง แต่หากการเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตยต้องแสดงเจตนารมณ์ของประชาชนผู้เป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตยที่มีสิทธิ เสรีภาพ ความเสมอภาคของประชาชน และต้องประกอบไปด้วยหลักการพื้นฐานของการเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตยด้วย คำกล่าวที่ว่า “ประชาธิปไตยคือการเลือกตั้ง” จึงถูกเพียงแค่ส่วนเดียวเท่านั้น นอกจากนี้ การเลือกตั้งของไทยในระบบจัดสรรปันส่วนผสม หรือ Mixed Member Apportionment system- MMA ภายใต้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 นั้นจะสามารถนำไปสู่ความเป็นประชาธิปไตยได้น้อยเพียงใด ภายใต้บริบทของไทยที่กำลังเปลี่ยนผ่านไปสู่ระบอบประชาธิปไตยแบบผู้แทนที่มีการเลือกตั้ง โดยระบบการเลือกตั้งของไทยแบบใหม่นี้ ถ้าหากระบบเลือกตั้งนี้สามารถสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนตามเจตนารมณ์ได้ ก็จะสามารถนำพาประเทศไทยไปสู่การเปลี่ยนผ่านไปสู่การปกครองในระบอบประชาธิปไตยได้